usage

usage [uuzaazĵ]

〈m.〉

1 gebruik ⇒ doeleinde, werking, nut

2 gewoonte ⇒ gebruik, usance

3 taalgebruik ⇒ spraakgebruik

4 wellevendheid ⇒ welgemanierdheid ⇒ 〈meervoud〉 beschaafde manieren ⇒ 〈meervoud〉 goede omgangsvormen

5 〈juridisch〉vruchtgebruik

♦voorbeelden:

1    usage de l'ouïe • gehoorvermogen

      faire (un) bon usage de son argent • zijn geld goed besteden

      faire un bon usage • lang meegaan

      faire usage de qc. • gebruik van iets maken, iets gebruiken

      faire de l'usage • lang meegaan

      mettre en usage • in gebruik stellen, invoeren

      perdre l'usage de la parole • de spraak verliezen

      à l'usage • in de praktijk

      à l'usage de qn. • ten behoeve van, voor iemand

      être d' un usage courant • veelvuldig gebruikt, toegepast worden

      être encore en usage • nog steeds gebruikt worden, in gebruik zijn

      (être) hors d' usage • kapot, onbruikbaar, versleten (zijn), niet meer in gebruik, buiten gebruik (zijn), in onbruik geraakt (zijn)

      quel est l'usage de cet appareil? • waartoe dient dat apparaat?

2    entrer dans l'usage • in zwang raken

      d' usage • gebruikelijk

3    le bon usage (du français, du néerlandais) • het algemeen beschaafd (Frans, Nederlands)

4    avoir l'usage du monde • beschaafde manieren hebben, een man, vrouw van de wereld zijn

1. m

1) gebruik(making)

2) nut

3) gewoonte

4) taalgebruik

5) wel-gemanierdheid

6) vruchtgebruik

2. usages

m pl

goede omgangsvormen

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.